Wat een onzin.. ja zo dacht ik vroeger echt. Het ging mij dan ook niet om de herinnering op de foto. Ik vond het verschrikkelijk dat ik vooraan de foto stond en dan nog zittend ook. Zo kon ik niks verstoppen. Niet achter iemand of ook niet achter een tafel in dit geval. Maar wat ben ik blij dat ik deze foto’s toch nog diep weggestopt in mijn archief heb kunnen vinden. Want als ik nu naar een foto van mijzelf zittend kijk, dan is voortaan het eerste waar ik aan denk wat voor mooie herinnering de foto heeft. ❤️ Om zo zonder negatieve gedachtes over jezelf te kunnen leven met dus zoveel zelfliefde is echt voor iedereen mogelijk. Als ik het kan.. kan jij het ook!